Als je als fotograaf zegt dat je een paar uur meedraait in het gezin, dan moet je met alles rekening houden. Ook met Carnaval. Nu ben ik als Brabantste opgegroeid met Carnaval, dus ik vond het ontzettend leuk om juist vandaag een gezinsshoot te mogen doen bij Kim en de kids.
Nu was ik er wel bij, maar de vader van deze 2 meiden is al een paar maanden weg. Voor zijn werk als militair is hij uitgezonden. Hij moet niet alleen zijn gezin missen, maar ook Carnaval. Extra reden om juist vandaag een shoot te plannen.
Toen ik aankwam waren de voorbereidingen al in volle gang: snel een boterhammetje eten en dan naar boven om te verkleden, tandjes te poetsen en het kleinste meiske om te toveren in een Mexicaantje. Vooruit, met supermanjurkje, maar met carnaval kan alles. Grote zus Zebra was er al klaar voor. Toen was het in hoog tempo wandelen, fietsen en steppen om op tijd te zijn voor de start van de optocht.
Precies op tijd kwamen we aan, confetti en serpentines in de aanslag en toen begon de optocht. De kinderen hebben het geweldig gehad. Natuurlijk was het vermoeiend en kwam de onvermijdelijke valpartij met de step. Maar de traantjes waren gedroogd en ik hand in hand met het zebraatje naar huis liep, vertelde ze dat ze het heel leuk had gehad. En confetti gooien was het allerleukste!
Wat ik zo leuk vind om te merken is hoe snel de kinderen vertrouwd zijn met deze vreemde mevrouw in huis. Regelmatig word ik mama genoemd, en toen na de valpartij met de step moeders haar handen vol had met de driewieler (links) en de step (rechts), liep ik hand in hand met de kwebbelende brokkenpiloot naar huis.
Wil je meer weten over mijn project voor de gezinnen van uitgezonden militairen? Lees dan hier verder.
